تاریخ آخرین آپدیت 2024-04-29 توسط مهنوش فرهمندیان
بیماری پارکینسون، نامی آشنا که لرزش‌های غیرقابل کنترل دستان و حرکات آهسته را در ذهن تداعی می‌کند. اما در ورای این لرزش‌ها، داستانی عمیق و پیچیده از سلول‌ها، ناقل‌های عصبی و سیگنال‌های مغزی نهفته است. سفری کوتاه با من به دنیای پارکینسون داشته باشید تا با ظرافت‌های این بیماری و نویدهای امیدوارکننده‌ی درمان آن آشنا شویم.
نقش‌آفرینان اصلی: دوپامین و سلول‌های عصبی
در اعماق مغز، سلول‌های عصبی خاصی وجود دارند که وظیفه‌ای حیاتی بر عهده دارند: تولید دوپامین. دوپامین، ناقل عصبی‌ای است که نقشی کلیدی در هماهنگی حرکات، تعادل و تنظیم خلق‌وخو ایفا می‌کند. دراین بیماری ، این سلول‌های عصبی به تدریج از بین می‌روند و تولید دوپامین به شدت کاهش می‌یابد. گویی که ارکستری از نوازندگان ماهر، یکی پس از دیگری صحنه را ترک می‌کنند و هارمونی حرکات بدن به هم می‌ریزد.
علائمی فراتر از لرزش
لرزش دست‌ها، مشهورترین علامت پارکینسون است، اما این بیماری تنها به لرزش محدود نمی‌شود. کندی حرکات، سفتی عضلات، مشکلات تعادل، اختلال در بلع و صحبت، و حتی افسردگی و اضطراب نیز از جمله علائم شایع این بیماری هستند.
تکاپوی دانشمندان در جستجوی درمان
هنوز هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما دانشمندان در سراسر جهان تلاش‌های بی‌وقفه ای برای غلبه بر این بیماری انجام می‌دهند. جایگزینی دوپامین از دست رفته، تحریک سلول‌های باقی‌مانده برای تولید بیشتر دوپامین، و پیوند سلول‌های عصبی جدید، از جمله روش‌های درمانی مورد بررسی هستند.
بیشتر بدانید: درمان فراموشی در سالمندان
با وجود چالش‌های پیش رو، امید به درمان پارکینسون هرگز رنگ نباخته است. پیشرفت‌های چشمگیری در درک مکانیسم‌های بیماری و روش‌های درمانی آن حاصل شده است. دانشمندان با ظرافت و دقت سلول‌های عصبی را مورد مطالعه قرار می‌دهند، به دنبال مولکول‌هایی هستند که می‌توانند جلوی مرگ سلول‌ها را بگیرند و راه‌های جدیدی برای تحریک تولید دوپامین کشف می‌کنند.
مسیر درمان این بیماری دشوار، اما هموار است. هر قدمی که در این مسیر برداشته میشود، امیدی دوباره به زندگی میلیون‌ها بیمار در سراسر جهان می‌بخشد. دانشمندان، پزشکان و بیماران دوشادوش یکدیگر تلاش می‌کنند تا روزی تاریکی پارکینسون را به روشنی درمان تبدیل کنند.
فهرست مطالب
علائم بیماری پارکینسون:
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که بر حرکت تأثیر می گذارد. این بیماری به دلیل از دست دادن سلول های عصبی در مغز که دوپامین تولید می کنند ایجاد می شود. دوپامین ناقل عصبی است که به کنترل حرکات بدن کمک می کند.
علائم این بیماری معمولاً به تدریج ظاهر می شود و ممکن است سال ها طول بکشد تا فرد متوجه آنها شود. شایع ترین علائم عبارتند از:
لرزش:لرزش در دست ها، پاها، چانه یا سر شایع ترین علامت این بیماری است. لرزش معمولاً در حالت استراحت رخ می دهد و زمانی که فرد حرکت می کند یا روی آن تمرکز می کند، ناپدید می شود.
سفتی:سفتی عضلات می تواند باعث درد و محدودیت در حرکت شود. سفتی ممکن است در هر قسمت از بدن رخ دهد، اما بیشتر در بازوها، پاها و تنه شایع است.
کندی حرکت (برادی کینزی):افراد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است در شروع یا ادامه حرکات مشکل داشته باشند. آنها ممکن است کندتر از حد معمول راه بروند، صحبت کنند یا غذا بخورند.
مشکلات تعادل و هماهنگی:افراد مبتلا به این بیماری ممکن است در حفظ تعادل و هماهنگی خود مشکل داشته باشند. این می تواند منجر به زمین خوردن و جراحت شود.
علائم دیگری ازاین بیماری می تواند شامل موارد زیر باشد:
تغییرات خلقی: افراد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است بیشتر از حد معمول افسرده، مضطرب یا عصبانی باشند.
مشکلات شناختی: برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون دچار مشکلاتی در حافظه، تفکر یا برنامه ریزی می شوند.
مشکلات خواب: افراد مبتلا به این بیماری ممکن است در به خواب رفتن یا بیدار شدن مشکل پیدا کنند.
بیشتر بدانید:بهترین کلینیک نوار عصب و عضله تهران با 6سال سابقه کارحرفه ای
بیشتر بدانید: متخصص مغز و اعصاب شمال تهران
پارکینسون در جوانی:
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که بر حرکت تأثیر می‌گذارد. این بیماری بیشتر در افراد بالای ۶۵ سال دیده میشود، اما ممکن است در جوانان نیز رخ دهد. در واقع، حدود ۵ تا ۱۰ درصد از مبتلایان به این بیماری قبل از ۵۰ سالگی و حدود نیمی از آنها قبل از ۴۰ سالگی علائم را تجربه می‌کنند.
علائم پارکینسون در جوانان
علائم پارکینسون در جوانان می‌تواند مشابه علائم افراد مسن باشد، اما ممکن است برخی تفاوت‌ها نیز وجود داشته باشد. علائم شایع عبارتند از:
لرزش: معمولاً در دست‌ها، بازوها، پاها یا فک در حالت استراحت رخ می‌دهد.
سفتی عضلات: این امر می‌تواند باعث کندی حرکت و مشکل در انعطاف‌پذیری شود.
کندی حرکت (برادی‌کینزی): افراد مبتلا به این بیماری ممکن است انجام کارهایی که قبلاً آسان بود، مانند راه رفتن، صحبت کردن یا نوشتن، برایشان دشوار باشد.
اختلال تعادل و هماهنگی: این امر می‌تواند منجر به زمین خوردن و جراحت شود.
علائم دیگر: علائم پارکینسون می‌تواند شامل یبوست، مشکلات خواب، افسردگی و اضطراب باشد.
بیشتر بدانید:نوار عصب و عضله گردن | بررسی 5 کاربردمهم نوار عصب وعضله گردن
علل پارکینسون در جوانان:
علت دقیق بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در ابتلا به آن نقش دارند. برخی از جهش‌های ژنی خاص با افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مرتبط هستند، اما این ژن‌ها فقط در تعداد کمی از موارد بیماری نقش دارند. عوامل محیطی که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند شامل قرار گرفتن در معرض سموم خاص، مانند آفت‌کش‌ها و حلال‌ها، و ضربه مغزی است.
درمان پارکینسون در جوانان:
هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما درمان‌ها می‌توانند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. درمان‌های پارکینسون در جوانان مشابه درمان‌های افراد مسن است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروها: داروهای مختلفی می‌توانند برای کمک به کنترل علائم این بیماری استفاده شوند. این داروها شامل داروهایی هستند که به افزایش سطح دوپامین در مغز کمک می‌کنند و داروهایی که علائمی مانند لرزش و سفتی عضلات را تسکین می‌دهند.
جراحی: در برخی موارد، ممکن است جراحی برای درمان علائم این بیماری شدید توصیه شود. این جراحی شامل تخریب بخشی از مغز است که مسئول کنترل حرکات است.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند به افراد مبتلا به پارکینسون در بهبود تعادل، هماهنگی و قدرت عضلاتشان کمک کند.
گفتاردرمانی: گفتاردرمانی می‌تواند به افراد مبتلا به این بیماری در بهبود بلندی و وضوح گفتارشان کمک کند.
چشم‌انداز افراد مبتلا به پارکینسون جوان به طور کلی بهتر از افراد مسن مبتلا به این بیماری است. این به این دلیل است که افراد جوان‌تر معمولاً سال‌های بیشتری برای زندگی دارند و ممکن است بیشتر بتوانند به درمان‌ها پاسخ دهند. با این حال، پارکینسون هنوز هم یک بیماری چالش‌برانگیز است و می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی داشته باشد.
اگر نگران ابتلا به این بیماری هستید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا خطر ابتلا به این بیماری را ارزیابی کنید و در صورت نیاز، درمان مناسب را دریافت کنید.
بیشتر بدانید: نوار عصب و عضله کف پا در 20 دقیقه
بیشتر بدانید:نوار عصب و عضله کمر | تشخیص 4 بیماری با نوار عصب و عضله کمر
پارکینسون پیشرفته:
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که بر حرکت تأثیر می‌گذارد. این بیماری بیشتر در افراد بالای ۶۵ سال دیده میشود، اما ممکن است در جوانان نیز رخ دهد. این بیماری در مراحل پیشرفته خود می‌تواند ناتوان‌کننده باشد و انجام فعالیت‌های روزانه را دشوار کند.
علائم پارکینسون پیشرفته:
علائم پارکینسون در مراحل پیشرفته می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
لرزش شدید: لرزش که زمانی فقط در حالت استراحت رخ می‌داد، ممکن است در طول روز و حتی در هنگام خواب نیز ادامه داشته باشد.
سفتی عضلانی شدید: این امر می‌تواند منجر به خم شدن و قوز کردن (کمردرد) و مشکل در حرکت دادن اندام‌ها شود.
کندی شدید حرکت (برادی‌کینزی): انجام حتی ساده‌ترین کارها ممکن است بسیار زمان‌بر و دشوار باشد.
عدم تعادل و افتادن: مشکلات تعادل می‌تواند منجر به زمین خوردن مکرر و جراحت شود.
مشکلات شناختی: برخی از افراد مبتلا به این بیماری در مراحل پیشرفته دچار زوال عقل می‌شوند.
مشکلات روانی: افسردگی، اضطراب و توهم از جمله مشکلات روانی شایع در افراد مبتلا به پارکینسون پیشرفته است.
مشکلات بلع: این امر می‌تواند منجر به خفگی و سوءتغذیه شود.
مشکلات گفتاری: صحبت کردن ممکن است دشوار و آهسته باشد.
مشکلات مثانه: بی‌اختیاری ادرار یا احتباس ادرار ممکن است رخ دهد.
یبوست: یبوست می‌تواند یک مشکل شایع باشد.
خستگی: خستگی شدید شایع است.
بیشتر بدانید: متخصص مغز و اعصاب در شمال تهران | معرفی 10 متخصص برتر تهران!
مدیریت پارکینسون پیشرفته:
هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما درمان‌ها می‌توانند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی این افراد کمک کند
داروها: همان داروهایی که برای درمان این بیماری در مراحل اولیه استفاده می‌شوند، می‌توانند در مراحل پیشرفته نیز استفاده شوند. با این حال، ممکن است لازم باشد دوز داروها را افزایش داد یا داروهای جدیدی را اضافه کرد.
تزریق عمیق مغز: این روش جراحی شامل کاشت الکترودهایی در مغز است که برای تحریک نواحی کنترل کننده حرکت استفاده میشود.
پمپ‌های دوپامین: این پمپ‌ها دوپامین را مستقیماً به مغز می‌رسانند.
مراقبت‌های حمایتی: مراقبت‌های حمایتی می‌توانند به افراد مبتلا به این بیماری در انجام فعالیت‌های روزانه و مدیریت علائم کمک کنند. این مراقبت‌ها ممکن است شامل فیزیوتراپی، گفتاردرمانی، کاردرمانی و مراقبت از زخم باشد.
چشم‌انداز مهم است که به یاد داشته باشید که بیماری پارکینسون یک بیماری منحصر به فرد است و هیچ دو نفری تجربه یکسانی با آن ندارند. با درمان و مراقبت مناسب، افراد مبتلا به پارکینسون پیشرفته می‌توانند کیفیت زندگی خوبی داشته باشند.
بیشتر بدانید:ترمیم آسیب عصبی:+70%شانس بهبودی
فرق آلزایمر با پارکینسون :
بیماری آلزایمر و پارکینسون هر دو بیماری عصبی پیشرونده هستند که بر حرکت و توانایی‌های ذهنی تأثیر می‌گذارند، اما تفاوت‌های کلیدی بین این دو بیماری وجود دارد.
آلزایمر:
نوعی زوال عقل است که باعث از دست دادن حافظه، مشکل در تفکر و تغییرات خلقی میشود.
ناشی از مرگ سلول‌های مغزی در مناطقی از مغز است که مسئول حافظه و تفکر هستند.
هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای کمک به مدیریت علائم وجود دارد.
پارکینسون:
یک اختلال حرکتی است که باعث لرزش، سفتی و کندی حرکت میشود.
ناشی از از دست دادن سلول‌های تولیدکننده دوپامین در مغز است، دوپامین ماده‌ای شیمیایی است که به کنترل حرکت کمک می‌کند.
هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای کمک به مدیریت علائم وجود دارد.
تفاوت‌های کلیدی:
تأثیر اولیه: آلزایمر در درجه اول بر حافظه و تفکر تأثیر می‌گذارد، در حالی که پارکینسون در درجه اول بر حرکت تأثیر می‌گذارد.
تغییرات مغزی: آلزایمر ناشی از مرگ سلول‌های مغزی در مناطقی از مغز است که مسئول حافظه و تفکر هستند، در حالی که پارکینسون ناشی از از دست رفتن سلول‌های تولیدکننده دوپامین در مغز است.
درمان: هیچ درمانی برای آلزایمر یا پارکینسون وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای کمک به مدیریت علائم هر دو بیماری وجود دارد. داروها، فیزیوتراپی و جراحی می‌توانند برای درمان علائم پارکینسون استفاده شوند. داروها و تغییرات سبک زندگی می‌توانند برای کمک به مدیریت علائم آلزایمر استفاده شوند.
در اینجا جدولی از تفاوت‌های کلیدی بین بیماری آلزایمر و پارکینسون آمده است:
| آلزایمر | پارکینسون | |
| مشکل در یافتن کلمات مشکلات حافظه و فراموشی مشکل در انجام وظایف روزانه | یبوست افسردگی مشکل در بلع و جویدن لرزش بدن به ویژه دست اختلال در تعادل سفتی بدن اختلالات خواب | علائم |
| اغلب بعد از 65 سالگی شروع می شود.احتمال آلزایمر زود رس هست | سن شروع 60سالکی است به ندرت قبل از 40 سال ظاهر میشود | سن شروع بیماری |
| 4تا 8 است.بعضی از افراد تا 20 سال زندگی می کنند. | امید به زندگی کاهش نمی دهداما افراد عفونت یا تروما میگیرند | امید به زندگی |
| دارو درمانی فعالیت بدنی تغییر رژیم غذایی درمان شناختی و رفتاری | فیزیوتراپی تحریک عمیق مغز دارو درمانی | روش درمان |
| ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی و سبک زندگی | ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی | علل |
| سابقه خانوادگی آسیب به سر شرایط قلبی عروقی افزایش سن | قرار گرفتن در معرض سموم آسیب یا ضربه به سر بالا رفتن سن مرد بودن | فاکتورهای خطر |
| یک بیماری پیشرونده ممکن است علائم در طول زمان بدتر شود | با پیشرفت پارکینسون علائم بدتر می شود | چشم انداز |
بیشتر بدانید:نوار عصب و عضله دست | 6 نکته مهم قبل ازانجام نوار عصب و عضله
درد پا در پارکینسون:
درد پا یکی از شایع‌ترین علائم بیماری پارکینسون است و می‌تواند به شکل‌های مختلف ظاهر شود، از جمله:
درد عضلانی: این نوع درد معمولاً احساس درد یا سوزش در عضلات پا است.
درد مفصلی: این نوع درد معمولاً در مفاصل پا، به خصوص لگن، زانو و مچ پا احساس میشود.
درد عصبی: این نوع درد معمولاً احساس سوزش، گزگز یا سوزن سوزن شدن در پاها است.
درد استخوانی: این نوع درد معمولاً احساس درد عمیق و ضربان‌دار در پاها است.
علل درد پا در پارکینسون:
علل مختلفی برای درد پا در پارکینسون وجود دارد، از جمله:
سفتی و اسپاسم عضلانی: سفتی و اسپاسم عضلانی که به عنوان ریگیدیتی نیز شناخته میشود، یکی از علائم اصلی این بیماری است. این می‌تواند باعث درد در پاها شود.
مشکلات مفصلی: افراد مبتلا به پارکینسون بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز و سایر مشکلات مفصلی هستند که می‌تواند باعث درد در پاها شود.
آسیب عصبی: این بیماری می‌تواند به اعصابی که به پاها سیگنال می‌فرستند آسیب برساند. این می‌تواند باعث درد عصبی شود.
سوء استفاده از عضلات: افراد مبتلا به این بیماری ممکن است به دلیل مشکل در حرکت، بیشتر از عضلات پا خود استفاده کنند. این می‌تواند منجر به درد و خستگی عضلات شود.
بیشتر بدانید:10 مورد از بیماری های اعصاب و روان -بهترین متخصص اعصاب و روان
درمان درد پا در پارکینسون:
هیچ درمانی برای درد پا در پارکینسون وجود ندارد، اما درمان‌های مختلفی می‌تواند به تسکین علائم کمک کند. درمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروها: داروهای مختلفی می‌توانند برای کمک به تسکین درد پا در پارکینسون استفاده شوند، از جمله داروهای مسکن بدون نسخه، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و داروهای ضد درد تجویزی.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند به کشش و تقویت عضلات پا، بهبود دامنه حرکت و کاهش درد کمک کند.
کاردرمانی: کاردرمانی می‌تواند به شما در یادگیری راه‌های جدید برای حرکت ایمن و آسان‌تر و حفظ استقلال خود کمک کند.
تزریق: در برخی موارد، ممکن است از تزریق‌هایی مانند تزریق بوتاکس یا تزریق کورتیکواستروئید برای تسکین درد پا استفاده شود.
جراحی: در موارد شدید، ممکن است جراحی برای تسکین درد پا لازم باشد.
بیشتر بدانید:نوار عصب و عضله در تهران | هزینه نوار عصب و عضله در سال 1403
پیشگیری از درد پا در پارکینسون:
هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از درد پا در پارکینسون وجود ندارد، اما کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به آن انجام دهید، از جمله:
فعال ماندن: ورزش منظم می‌تواند به بهبود قدرت، انعطاف‌پذیری و تعادل شما کمک کند و ممکن است به کاهش درد پا کمک کند.
حفظ وزن سالم: اضافه وزن می‌تواند فشار بیشتری بر مفاصل شما، از جمله مفاصل پا وارد کند.
پوشیدن کفش مناسب: کفش‌های مناسب می‌توانند به حمایت از پاها و کاهش درد کمک کنند.
کنترل سطح استرس: استرس می‌تواند درد را بدتر کند. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن یا تنفس عمیق می‌تواند مفید باشد.
اگر درد پا دارید که ناشی از این بیماری است، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا علت درد خود را مشخص کنید و بهترین برنامه درمانی را برای شما پیدا کنید.
بیشتر بدانید:تغذیه افسردگی:سریعترین درمان افسردگی|18روش مقابله با افسردگی
پارکینسون از چی میاد؟
علت دقیق بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما محققان بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ابتلا به آن نقش دارند.
عوامل ژنتیکی:
حدود 10 تا 20 درصد از افراد مبتلا به پارکینسون سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری را دارند. این نشان می‌دهد که ژن‌ها در ابتلا به این بیماری نقش دارند. با این حال، اکثر افراد مبتلا به پارکینسون سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.
محققان تعدادی ژن را شناسایی کرده‌اند که با افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مرتبط هستند. با این حال، این ژن‌ها فقط در تعداد کمی از موارد بیماری نقش دارند. به نظر می‌رسد که ترکیبی از ژن‌ها برای ایجاد خطر ابتلا به این بیماری در افراد لازم است.
عوامل محیطی:
عوامل محیطی متعددی نیز با افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مرتبط هستند، از جمله:
قرار گرفتن در معرض سموم: قرار گرفتن در معرض سموم خاصی، مانند آفت‌کش‌ها و حلال‌ها، ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.
ضربه مغزی: سابقه ضربه مغزی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
عفونت: برخی از عفونت‌ها ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.
چگونه عوامل ژنتیکی و محیطی با هم کار می‌کنند
اینطور تصور میشود که عوامل ژنتیکی و محیطی با هم کار می‌کنند تا باعث بیماری پارکینسون شوند. به عنوان مثال، ممکن است فردی دارای ژنی باشد که او را در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار می‌دهد، اما فقط در صورتی که در معرض یک عامل محیطی مانند سموم یا ضربه مغزی قرار بگیرد، به این بیماری مبتلا میشود.
محققان هنوز در حال تلاش برای درک کامل چگونگی ابتلا به بیماری پارکینسون هستند. با این حال، تحقیقات آنها به شناسایی ژن‌ها و عوامل محیطی که در این بیماری نقش دارند، کمک کرده است. این اطلاعات می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید و پیشگیری از پارکینسون در آینده کمک کند.
علت دقیق بیماری ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در ابتلا به آن نقش دارند. برخی از جهش‌های ژنی خاص با افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مرتبط هستند، اما این ژن‌ها فقط در تعداد کمی از موارد بیماری نقش دارند. عوامل محیطی که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند شامل قرار گرفتن در معرض سموم خاص، مانند آفت‌کش‌ها و حلال‌ها، و ضربه مغزی است.
بیشتر بدانید:نوار عصب و عضله وجراحی مغز و اعصاب-بهترین مرکز نوار مغز 1403
اگر نگران ابتلا به پارکینسون هستید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا خطر ابتلا به این بیماری را ارزیابی کنید و در صورت نیاز، درمان مناسب را دریافت کنید.
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که بر حرکت تأثیر می‌گذارد. این بیماری بیشتر در افراد بالای ۶۵ سال دیده میشود، اما ممکن است در جوانان نیز رخ دهد. این بیماری در مراحل پیشرفته خود می‌تواند ناتوان‌کننده باشد و انجام فعالیت‌های روزانه را دشوار کند.
هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما درمان‌ها می‌توانند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند
پارکینسون: معرفی دومتخصص برجسته درکلینیک ویستان
خوشبختانه، متخصصان مغز و اعصاب باتجربه‌ای مانند دکتر شبنم رفیع‌زاده و دکتر مهسا موسوی در کلینیک ویستان می‌توانند به بیماران مبتلا به پارکینسون در مدیریت علائم و ارتقای کیفیت زندگیشان کمک کنند.
دکتر رفیع‌زاده متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات با سابقه‌ی درخشان در تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف عصبی، از جمله پارکینسون است. ایشان فلوشیپ صرع و ام‌اس نیز دارند و از به‌روزترین روش‌های درمانی برای کمک به بیماران خود استفاده می‌کنند.
دکتر موسوی متخصص مغز و اعصاب و نورولوژیست با تجربه در زمینه ی اختلالات حرکتی، به‌ویژه بیماری پارکینسون است. ایشان در تشخیص و درمان انواع مختلف لرزش، سفتی عضلانی، کندی حرکت و سایر علائم مرتبط با پارکینسون مهارت دارند.
خدمات کلینیک ویستان برای بیماران مبتلا به پارکینسون:
- معاینات دقیق و تشخیص تخصصی
- ارائه طیف وسیعی از گزینه‌های درمانی، از جمله دارو، فیزیوتراپی و جراحی
- مدیریت علائم غیر حرکتی مانند مشکلات خواب، یبوست و مشکلات خلقی
- ارائه مشاوره و حمایت به بیمار و خانواده‌ی او
- برگزاری جلسات گروهی برای بیماران مبتلا به پارکینسون
اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، دکتر رفیع‌زاده و دکتر موسوی در کلینیک ویستان می‌توانند به شما در یافتن بهترین راه‌های درمان و مدیریت این بیماری کمک کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و نوبت‌دهی می‌توانید با کلینیک ویستان تماس بگیرید.
به یاد داشته باشید که تشخیص و درمان زودهنگام پارکینسون می‌تواند به حفظ کیفیت زندگی و استقلال فرد مبتلا کمک کند.
سوالات متداول:
1.بیماری پارکینسون چقدر شایع است؟
بیماری پارکینسون دومین اختلال عصبی شایع در جهان پس از بیماری آلزایمر است. تخمین زده می شود که حدود 1 میلیون نفر در ایالات متحده و 7 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا باشند.
2.امید به زندگی فرد مبتلا به بیماری پارکینسون چقدر است؟
امید به زندگی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون به طور قابل توجهی در سال های اخیر افزایش یافته است. به طور متوسط، افراد مبتلا به این بیماری حدود 15 تا 20 سال پس از تشخیص بیماری زندگی می کنند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری با مراقبت های مناسب می توانند سال های طولانی و پرباری داشته باشند.
3.آیا درمانی برای بیماری پارکینسون وجود دارد؟
در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، درمان هایی وجود دارد که می تواند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند.
4.تحقیقات در مورد بیماری پارکینسون چه خبر؟
تحقیقات زیادی در مورد بیماری پارکینسون در حال انجام است. دانشمندان در حال تلاش برای درک بهتر علت این بیماری، یافتن درمان های جدید و یافتن راه هایی برای پیشگیری از آن هستند.
5.امید به آینده افراد مبتلا به بیماری پارکینسون چیست؟
امید به آینده افراد مبتلا به بیماری پارکینسون روشن است. تحقیقات در حال انجام به یافتن درمان های جدید و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری ادامه دارد.